Czy choroby jelit mają związek z samopoczuciem i kondycją psychiczną?

Stres nie jest bezpośrednią przyczyną choroby Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, jednak może mieć wpływ na ich ujawnienie się i przebieg.

Nieswoiste zapalenia jelit to choroby psychosomatyczne, co oznacza, że czynniki psychologiczne i emocjonalne wpływają na ich wystąpienie oraz rozwój. Tłumione i wielokrotnie przeżywane negatywne emocje mogą doprowadzić do zaostrzenia i znacznie je nasilić.

Z drugiej strony - NZJ, jak wszystkie nieuleczalne choroby przewlekłe, mogą niekorzystnie działać na psychikę. Jelita określane są jako "drugi mózg". Ponadto zaburzona w chorobie Crohna i WZJG mikrobiota jelitowa może przyczyniać się do depresji, innych zaburzeń psychicznych, czy choćby obniżonego nastroju. Dzieje się tak, ponieważ niemal 90% serotoniny wytwarzają bakterie zasiedlające nasze jelito grube. Serotonina to neuroprzekaźnik potocznie nazywany hormonem szczęścia, wpływa na nasze samopoczucie, apetyt, potrzeby seksualne, zasypianie i jakość snu.

Krępujące objawy często powodują wycofanie się z życia towarzyskiego. Przez nagłe biegunki chorzy odczuwają lęk przed wyjściem z domu. Mogą pojawić się także problemy ze snem lub apetytem. Brak zrozumienia, akceptacji i wsparcia może być przyczyną kolejnych problemów psychicznych. Każdy ma gorsze dni, ale jeśli takie negatywne stany trwają dłużej niż kilka tygodni lub utrudniają codzienne funkcjonowanie, warto odwiedzić specjalistę, najlepiej psychologa klinicznego (tj. znającego problematykę chorób przewlekłych) lub lekarza psychiatrę.